Tryskacz lub też główka tryskaczowa jest to element instalacji tryskaczowej używany do rozprowadzenia wody znajdującej się w rurociągach instalacji po powierzchni obiektu, w którym został zamontowany. Tryskacze są jednym z systemów samoobrony budynku przed pożarem. Ich rodzaj, sposób rozmieszczania i obliczania są ściśle określone przez przepisy przeciwpożarowe i budowlane Tryskacz jest zbudowany z korpusu z gwintem, deflektora oraz elementu termoczułego.W instalacji tryskaczowej znajduje się woda pod ciśnieniem. W przypadku wybuchu pożaru - element termoczuły: ampułka tryskacze ampułkowe), topik tryskacze topikowe) lub element bimetaliczny tryskacze bimetaliczne) pod wpływem wysokiej temperatury (bezpośrednio ognia lub gorących dymów) pęka lub się topi, uwalniając tym samym wodę. Specjalna konstrukcja deflektora - talerza rozprysku (na zdjęciu zakończenie w kształcie kwiatka) umożliwia znaczne powiększenie zasięgu działania strumienia wody gaśniczej. Nie ma możliwości powtórnego wykorzystania raz wykorzystanego tryskacza Tryskacz posiada kilka istotnych parametrów, które pozwalają na ochronę różnych zagrożeń. Podstawowe parametry to:Za wynalazcę tryskaczy uważa się Henrego S. Parmelee, który już w roku 1874 wykonał pierwszą instalację w fabryce fortepianów w USA.